adamın yeşili oluyor, domates diş çürütüyor, büyüyünce büyük abi olunuyormuş meğer :D

yaklaşık bir 6 ay öncesi ikimiz arabayla babannesine giderken:

A.Y. : anne adam nereye gitmiş?

ben : hangi adam annecim ? (göz ucuyla etrafa bakınarak)

A.Y. : yeşil adam !

ben : ! ! ! ! ? ? ?!!!% ! ?& ????

not: olayın geçtiği aylarda favori rengi yeşil, üstelik yeşilin hangi renk olduğunu bilmeden. herşey yeşil, herşeyin yeşili ! ???????????

pazartesi akşam, Dr. un muayene sonrası verdiği topitop şekeri her zaman üç yalamadan sonra atan A.Y. ilk defa hepsini, hemde ağzında katır kutur yemeyi becerdikten sonra, evde:

ben : bak annecim dişime.... çürümüş, görün mü ? ( ağzımdaki dolgumu göstererek, salı gün gideceğim Dr. kontrolünü fırsat bilerek, bir daha şekeri ağzında kırarak yememesini , hatta çok yememesini, hatta ve hatta hiç yememesini sağlamak amaçlı yatırım yapıyorum :P biz zaten şeker vermiyoruz ama işte böyle dış güçlerin etkisiyle bazen ele geçirebiliyor. Şimdiye kadar da pek ilgi göstermiyordu da aslında..... )

A.Y. : anne noldu dişine ?

ben : şeker, çikolata yedim, şekeride ağzımda kırarak yedim, çürüdüler. Yarın Dr. a gidicem, bakacak. (zaten şekeri yerkende dişini çürütür demiştim :) )


akşam ara ara...

A.Y. : anne aç ağzını bakiim.

ben : aaaaaaaaa, bak işte burda gördün mü?
iç ses: aaa ohh ohh iyi unutmamış.

ertesi sabah A.Y. oturağında sabah boşaltımını yaparken......


A.Y. : anne hani sen çok DOMATES yemişdinde dişin çürümüşdüya.....

ben : :D eeeeeeee, bi kere dişlerim çok ŞEKER yediğim için çürüdü !

A.Y. : bak şimdi, sen şimdi doktora gitme....

sen işe git, ordan bir çöp al, orayı böyle böyle yap çıkart.

ben : :I !!! ? !!! ? \ %!? !?! !& ^?! !!!!! ?????

iç ses: aaahhh yavrum beniiim, her istediğine işe gidince alayım diye avutuğumuzdan olacak ki, çöp almaya bile işe gönderir oldu. ( burda güleyim mi ağlayayım mı karar veremedim. )


Dün akşam ,(perşembe akşamı ) 5 de kreşten alırken, Leyla öğretmeniyle kısaca günün değerlendirmesini yaptıktan sonra.......

Ben : İyi akşamlar.

Leyla hn. : iyi akşamlar, Ahmet Yusuf haydi güle güle yarın görüşürüz....

A.Y. : yok yarın tatil. ben yarın gelmicem de taaaaaa pazartesi gelicem !


aynı gün eve giderken

ben : canıım bebeğiiim benim.....

A.Y. : anne bana bebeğim deme !

Ben : aaa neden ? ne diyeyim annecim?

A.Y. : ben büyüdümya artık bana büyük abi de.

ben : tamam benim canım büyük abiiim :DDDD


aynı akşam

Öz. : oy benim fıstık tontom.......

A.Y. : annneeeee babam bana tontom diyoo, büyük abi demiyooooo !