gerçek oyun

Epeydir yazamıyorum, yazsamda seni yazamıyorum.
Zaman öyle çabuk geçiyor ki !
Geçerken hafızamda, hafızalarımızda
paniklediğim, zorlandığım, sabredemediğim, Allah ım sabır dediğim anların değil,
heyecanlandığım, umutlandığım, inanamadığım, inanamaz gözlerle baktığım, sevdiğim, sevdiğimi hissettiğim, sevdiğimi hissettirdiğim, sevildiğim, sevildiğimi hissettiğim, coştuğum, yaşamak ve varolmak kavramlarının içini daha da doldurduğum anların en çok yer etmesini istiyorum.

Renkleri tam olarak bildiğin söylenemez.

Bazen doğru, bazen yanlış ayırt ediyorsun, bazen de bilerek bizi yanıltıyorsun.
En son kulpsuz silindirlerle renk ayırt etme çalışması yaptık....

Mercimek, fasülye, nohut kısaca bakliyatlar en sevdiğin oyun aletleri arasında.
kimi zaman kendince aktarma çalışması ........
kimi zaman mercimek içinden nohut ayıklamaca........

.....kimi zaman yemek pişirmece.

Büyüdükçe oyunlardan çıkıp gerçek hayatın içine daha da fazla giriyorsun, ya da hayat seninle oyunlaşıyor ?

Ben ikincisine dahil olmayı daha çok seviyorum.

Seninle hayat oyununda olmayı, hayatında bir oyun ve rollerden ibaret olduğunu farketmeyi, rolümü dosdoğru oynayabilmeyi, sana da rolünü dosdoğru belletebilmeyi......