7 Şubat 2011 Pazartesi

biri bu gidişe dur desin !

İşi bırakma noktasındayım.
Neredeyse son bir ayın, her haftasının, her hafta içinin, 4 günü işi bırakıyorum 1 günü acaba ? diyerek vazgeçiyorum. Kalan 2 gün olan hafta sonunuda yeni gelen haftanın nasıl geçeceğini düşünerek, korku ve tedirginlik içinde çocuum ve kocamla vakit geçirirken bu duygularımı bastırmaya çalışarak geçiriyorum.

Düşünüyorumda;

haftanın acaba ? dediğim o bir gününü ortadan kaldırsak sorun çözülüyor gibi.
Bu noktaya nasıl geldik?
3 hafta kadar önce A.Y. sabahları bizim işe, O' nun sa kreşe yetişebilmesi için sınır olan saat 7:00 hadi çook zorlarsak 7: 10 da uyanamamaya başladı.

Bizim kreşin 7:30 da açılması ile bin1 rica, minnet, yalvarma, kapısında yatma gibi tekniklerle servis saatini 7:30 a, kreşin açılma saatinide 7:28 e getirtebilmiş ve dolayısı ile işe her Allah ın günü servisce 7-8 dakika geciken birisi olarak, bu saatide kaçırınca kendi arabamla artık işe neredeyse 30-45 dakika kadar gecikir oldum.
Elbette ki sadece iş bu gecikmeden ibaret değil.

Bunun öncesi ve vallahi iş yerindeki etkisinden çok (bu da ayrı bir şükür konusu-çünkü iş yerinde bu ara iş yok gibi, dolayısı ile PDKS ye bakmadan benim geliş saatimi fark eden yok gibi ;) bu satırlarıda idarecilerimin okumadıklarını varsayarsak, ki hiç sanmam ) evde yarattığı 8,5 şiddetindeki depremin bünyemde bıraktığı hasarı artık kaldıramaz oldum.
Tüm ciddiyetimle söylüyorum ne anam, ne babam, ne kocam, ne hocam, ne de müdürümden korkmadım be bu çocuğuktan korktuğum kadar !!!!

Acaba çocuk elinde kukla olan anne-babamı olduk ki ????

Nerden baktığımıza göre değişir bunun cevabı.

Daha 2,5 u 3 ay geçmiş şu bebeklik yıllarında, O' na bu en güzel ve en derin (ciddi manada derin ama derinliği en fazla bi yarım saat sonra kendiliğinden biten) uykusundan uyandırdığım için nasıl vicdan azabı duyuyorum.....

O' da sağ olsun bunun acısını, sabahları bilerek ya da bilmeyerek yaşattığı binbir eziyetle çıkartıyor.

Yoksa O ( O' nlar ) daha bu pazarlıkları, öc almayı, acı çıkartmayı bilmeyecek kadar taze ve masum mu ????
Onu yaşadığım tüm telaşın, koşturmanın, kaçan dünyayı yakalamacanın dışında tutmaya çalış-tım-ıyorum. Sabahları kalbimin olanca güm gümlemesine, gözümün O' na çaktırmadan habire saate gitmesine rağmen sakin ve usulca konuşmaya zorlanmış sesimle, herşeyi aynı usul ve aynı sırayla yapmaya çalışmakla........
İlk çabamız elbetteki daha erken yatırmaya çalışmak oldu. Zaten 9 da yatağa girmiş oluyorduk.

saati 8 e çekerek, çekmeye çalışarak başladık. ama yatağa girmek demek sizinde bildiğiniz gibi uyumak demek değil !!!!

Okunan kitap sayısına sınır getirmek de masalların bitemesi demek değil, bizim susmamız O' nunda susması demek değil, sürekli keloğlanı anlat, o bitince hırsızları anlat (Bremen mızıkacılarını kast ediyor), o bitince tepik vurmuşu anlat (dedesinin anlattığı keloğlan ve eşeği ile olan uydurmasyon olaması kuvvetle muhtemel masal) Onlar bitse hayvanat bahçesini anlat, o bitse anne tiyatroyu anlat (o hafta nei izlemişsek) vıdı vıdı vıdıııı vıdıı vıdıııııı

hepsi bitse 35. kez su içicem, bak bu son içişin ne kadar istiyorsan iç sonra yok desem, yastığa kafasını koyunca

-anne susarsam başka su yok mu? deyip kendi kendine tekrarlayarak

-bu son başka yok diye mırıldanarak içimi cızlatması, onu kabul etse ayran içicem, 7.kez çişim geldi, yeni yaptın desem kakam geldi......

imdaaaaattttttttttttttttt

derken saat ancak 22:00 dolaylarında uyuyor.

Bende kendinden geçmiş, sürünür halde ya 5-10 dakika da salonda sürünüp yatıyorum ya da doğruca kendi yatağımda uykuma devam ediyorum. İşden 18 de gelmiş ve 21 de uyumuş biri olarak 3 saatlik ev hayatı elbetteki bana yetmiyor !!!!
Ertesi gün, önceki günlerden biriken işlerle malesef artık yuvarlanıp gidemiyoruz !
En son dün gündüz uykusuna yatırmayarak akşam saat 20:00 da uyumasını sağladık ama sonuç nafile :(((((


Çocuk sabahları uykusunun bölünmesini is-te-mi-yor !!! kendi kendine uyanmak istiyor.
o kadar.

var mı ötesi ?????
Sabahları yumolu yumomun içine kaçan çaki ye, ne O' nun ne de bizim dayanma güzcümüz kalmadı :(((((
Şu an başım öyle ağrıyor ki ne yazdığımında tam olarak farkında değilim. ama bu yazıı bu hali ile yayına vermekde de kararlıyım, bende sizinle ilk okuma yapıcam :s
ha birde unutmadan cumartesi daha öncede zevkle yemek yediğimiz ve memnun kaldığımız bir yerde kuzu eti yiyip zehirlendik, anladığınız üzere çok şükür halen hayatta ve sağlıklıyız, her ne kadar kusma özürlü kocama gece sabaha kadar serum verselerde.

Allah dan yumolu yumo fazla yememişdide O na bişey olmadı.

Demek ki neymiş:
1- yemek yemeyen çocuğa ısrar etmeecekmişsiniz !!!

2- kusmakdan korkmayacak, yerine göre bunun ne kadar faydalı ve gerekli bir tepki olduğu ruha ve vücuda anlatıp kabul ettirilecek, bunu öğrenmeye çalışacak, gerekirse kolayca (ağlayarakda olsa) curk diye kusan hatun kişiden ders alacakmışız

ilgili kocalara duyurulur.

.

.

29 yorum:

Mutluanne dedi ki...

Allah yardımcınız olsun demekten başka birşey gelmiyo malesef elimden ama inanın sizi çook iyi anlıyorum..Çook çok geçmiş olsun bu arada
Sevgiler

our twins of N.Y./SEYHAN dedi ki...

Oncelikle zehirlenme ile ilgili gecmis olsun Esma'cim.
Bu arada bende, esimde kusma ozurluyuz:)

Sabah uyandirilinca benim kizimda cok huysuz oluyor, kalkmak istemiyor.
Sana Allah kolaylik versin. Kendiniz icin en hayirli karari almaniz dilegimle...

My Smitten World dedi ki...

Esma´cim zor isiniz... bende bazen isi biraksammi diye düsünüyorum... ama bu sebeplerden degil. Demekki herkesin kendine göre sebepleri var :)) Güzelim Ahmet Yusuf´u aksam 20´de yatirmadan suyunu ver kitabini oku bir daha odasina girme. Sana bir tavsiye bu... aynisini bizde yasadik. Ama iki-üc günde cözdük böylece sorunu.
Aksam ritualimiz:
Fatih
- dislerini fircaliyor
- pijamasini giyiyor
- kitap seviyor
- Anne kitap okuyor
- su iciyor
- dua ediliyor
ve bitti... ilk zamanlar cok agladi - ben kapinin önünde agladigim bile oldu. Ama simdi iyiki yapmisim diyorum. Sorunsuz yatiyor saat 20´de... sabah´ta coook rahat 06:30 ´da kalkiyor.

Allah yardimcimiz olsun... hem önümüz yaz... günler uzadikca - uzun süre aydinlik olunca mutlaka bu tür tereddütler azalacak.

Calisan anne olmak cok zor

e. t. dedi ki...

Utkucuğun annesi;
Çok teşekkür ederim.Amiin.

Seyhancığım;
çok teşekkürler, o zaman dip notum sizin içinde geçerli. Allah muhtaç etmesin.
O zaman Ela Berrak dan biliyorsundur en az ne yaşadığımı :(
amin inşallah doğru karar verebilirim.

Ebrucum;
ahh ah hemde nasıl. İnatçılığı tavan yapmış bir çocukla hemde nasıl !
Bir daha odasına girmesem nolur biliyormusun, ooohhh sefam olsun deyip oyuncakları ile oynar, çünkü bana sen git ben kendim yatıcam deyip oyun oynuyor bu velet :)
o zaman napıcam!!!
Evet bende 4 gözle yazı ve saatlerin ileri alınmasını bekliyorum. Çünkü saatler ileri alınınca biz 8:30 da iş balı yapıcaz. Sonrada saatlerin artık hep böyle kalması için yine dualar etmeye başlicam :)

My Smitten World dedi ki...

canim... sende bir kac günlügüne oyuncaklarini odasinda cikar :)) yapadigim bir sey degil bu inan bana ;))

coskunsel dedi ki...

Yazını okuyunca dedim ki,aynı biz:)

Ebru'nun yorumunu da okuyunca aynı dertlerden bu kadar mı muzdarip olunur diye düşündüm.

Pes etmeyelim arkadaşlar,emeklerimizin karşılığını onlar büyük adam olunca alıcaz inşallah..

Umut Dünyası:)

turuncu dedi ki...

yazıyı okuyunca gözüm korktu yaa :)) şu kucağımdaki yavrumda böyle olursa diye :) Allah yardımcımız olsun inş...ben bile düşünüyom bazen biraz büyüyene kadar işi bırakmayı...bi de şöyle düşünüyom biz bu bebişleri bakıcılar için mi ya da kreşler için mi doğurduk diye...bu düşünce yiyip bitiriyo beni...napcaz yaa ???

e. t. dedi ki...

Ebru keşke dediğin gibi olsa, valla nasıl rahatlarım. Ay mucize gibi olur be.
Düşünsene A.Y. kendi kendine uyuyor :D


coskunsel;
demek sizdede aynı dert-ler-.
Allah kolaylığınıda verir inşallah. Sağlıkları yerinde olsun da, bizimde sabrımız...
Ne diyelim başka :)

Turuncum,
aahhh hiiç sorma hiç.
İnşallah sizin ki daha kolay olur.
Sorma bizden çok bakıcısını-kreşini görüyor çocuklar :((((

Pelin G.K dedi ki...

İşi bırakma konu sıklığını bende çok yaşıyorum. en son dün akşam bir karar aşamasına geldim ama olmuyor işte yine iş başındayım.
Başta oğlumun psikolojisini düşündüğüm için kesinlikle çalışmamam lazım diyordum. Ama şimdi kendi psikolojimi(!!!) düşünüp çalışmama kararı alıyorum :( Çünkü ben kötü olunca bu virus gibi herşeyi sirayet ediyor.

Rabbim en hayırlı kararı en hayırlı zamanda aldırsın...
(çok mu hazırcıyım ne :)

e. t. dedi ki...

Pelincim;
çalışan annelerin kaderimi bu!
aslında hepsinin değil galiba zira etrafımda bunu biz gibi sürünmeden ve süründürmeden karara bağlayan ve uygulayıp bir daha mevzu etmeyen annelerde var.
bilmem şartlarının gereklerindenmi ya da çocuklarının huyundan mı?
çalışmıcam deyip basıyor istifayı o kadar, yada yok ben çalışmadan yapamam böylede iyi çocuk yetiştirilir deyip kapatıyor konuyu oohh be
hiç olmazsa kafası rahat!
bizde ki bu düşüncede çocuklarla yaşadıklarımızın üzerine tuz biber oluyor.
:(

Adsız dedi ki...

ben de bırakıyorum... Ozunuz

e. t. dedi ki...

sevgili kocam;
hadi ordan ;P
önce ben dedim :D

Deli Anne dedi ki...

Allah yardımcınız olsun arkadaşım.. çocuklar uyandırıldıkları zaman sahiden de sevimsiz oluyorlar.. kolay değil senin için de onun için de zor..

New York'tan dedi ki...

Cok gecmis olsun, ben de kusma ozurlulerdenim :).

Hakkinizda hayirlisi olsun, zordur karar vermek insallah her sey istedigin gibi olur.

sirinanne dedi ki...

Bence de Öz. bıraksın.
:P

e. t. dedi ki...

deli anne;
Allah razı olsun. evet eminim onun içinde zor, ama benim içinde çook zor. ha benim içinde o saatte kalkmak zor o başka bir konu :)


NY dan;
çok teşekkürler.Allah muhataç etmesin, o duruma düşmeyelim inşallah.
Amin gerçekten karar vermek çok zor.


şirin anne;
olduuuuu :P

zssm dedi ki...

aaaa neden esmacım ben tubaya katılıyorum,
Öz abimiz bıraksın iyi fikir:)

sen bırakma, sen bırakırsan peşinden birilerini daha cesaretlendirip harekete geçirebilirsin...
biliyorsun çoğu kişi "hadi"yi bekliyor...

My Smitten World dedi ki...

inanmayacaksin ama lambasinin ampulünü bile gevsettigim oldu - kalkip acmasin diye :) cokmu gaddarmisim???

e. t. dedi ki...

zssm,
demek öyleee...
daha iyi işte. birlikten kuvvet doğar.
haydi hep beraber, haydi hep beraber..... (böyleydi dimi bu şarkı) :P


ebru;
hadi yaaa :D
sende az değilmişsin valla.
ama fena fikirde değilmiş hani ;)

özlemnitta dedi ki...

Gerçekten zor bir durum.Bir yandan işe yetişmek zorunda olan siz,bir yandan çocuğu uyandırıp kreşe yetiştirmek zorunda olan siz.Gece erken uyutmak gerek,ev işi, işte iş..vs.Ne diyeyim bilemedim.Herşey istediğiniz gibi olur inşallah:)

e. t. dedi ki...

sihirli günce,
hepimiz için zor olan birşeyler var aslında ama bazen iş içinden çıkılmaz bir hal alabiliyor :(
çok teşekkür ederim.

My Smitten World dedi ki...

kiiiz gecmis olsun... daha yeni okuyorum zehirlendiginizi! cooook gecmis olsun... simdi iyisiniz ama degilmi?!

Yazıyor dedi ki...

Önceden annelerin işini babaanneler daha kolaylaştırıyorlardı torunlarına bakarak... Hocam hep derdi; çocukların dini bir çok birikimlerini, edeplerini babaanneler öğretirler, hakikat bu böyle annemden biliyorum:)

Selam ve Muhabbetle!

e. t. dedi ki...

Ebru;
:) asıl bombayı kaçırmışsın desene!
aşk olsun öldük yazsaydım haberin olmayacak :P
sağol canım benim, halen yemek görmek istemesem de iyiyiz şimdi çok şükür. pazartesi ancak kendimize gelebildik :)


Ranacım;
aahh yüreğimi acıtan o konuyu hiç açma :(
çok istedim babannemiz baksın diye, hatta gelip bizde kalsınlar diye ama....
herkesin kendine göre yaşantısı, meşguliyetleri var ve malesef rahatsızlıkları var. ne diyelim, herkes yerinde sağolsun.
Hocan çok doğru söylemiş. Çünkü çocuklar anne babadan birşeyleri daha zor öğreniyor, neneler dedeler daha cazip geliyor onlara. Belkide daha yumuşak ve sevecen oldukları içindir.

yadigar olam dedi ki...

Bazen bende de oluyor bu işi bırakma isteği, sonra geçiyor.Birde ben geçen hafta işyerinden izin aldım okul kapalıyken birlikte vakit geçirelim diye.Hergün parmak saydırdı kızım, anne ne kadar kaldı tatilin diye.Daha çok üzüldüm bu defa da.

R. Berin Tuncel dedi ki...

olmalı mı, olmamalı mı? yoksa hiç düşünmemeli mi? :((

kebeLeK dedi ki...

oncelikle cok gecmis olsun Esmacim...
Yasadiklarini okuyunca uzuldum. Cok zor kararlar dogrusu. Insaallah Allahu teala hem senin hem ailen hakkinda en hayirlisini nasib eder canim.
Olcay

Pınarın Kulubesi dedi ki...

Ah E.T, çok zormuş bu durum gerçekten.
Can ise çok şükür sabah daha vakti gelmeden anne uyanma vakti geldi mi deyip bizden önce kalkan bir çocuk... Biz 7 de uyanmak bir kenara, 7 de servise biniyoruz durum o vaziyette. Ama erken yatıp erken kalkabildiğini göz önüne alıp bu durumu dert etmiyorum. Hep Avrupa'da çocuklar hep bu saatte kalkıyor zaten deyip de sıyrılıyorum işin içinden...
Ama her çocuk birbirinin aynı değil, bizim 2 numaradan çekeceğimize dair nedense korkular içerisindeyim. Kokrtuğumuza uğramayalım inşallah, gelen eskisini aratmasın, 2. için de vakit geldiğinde doğal yolla yeniden anne olmayı isteyeceksin diyorum:)
Bizde öyle oldu en azından:)
Şu an sorsalar bir 3. yüde isterim derim, o yüzden sormasınlar lütfen:)

e. t. dedi ki...

yadigar olam;
çocuklaraın sağı solu belli olmuyor işte, ne diyelim...


Remziyecim,
bencede hiç düşünmemeli :)
düşünüyorumda noluyor allah aşkına!!!
kafayı yediğimle kalıyorum.
eee boşa dememişler en kötü karar kararsızlıktan iyidir diye.


Olcaycım;
çok teşekkür ederim.
amin canım, hakkımızda hayırlısı...


Pınar;
Aslında önceden kalkamam hadisesi yaşamıyorduk. Bu sonradan oldu bizdede. Aman maşallah diyelim Can a. Bir de çok ilginçtir;
hafta sonu 6:30-7 de kalkıyor !!!buyur burdan yak :o
2. mevzusunda inşallah dediğin vakit gelir :)
3. yü sorsalar bende istiyorum ama istemekle olmuyor işte. Bir umudum ikiz olursa... yoksa kendimden pek umutlu değilim :)